Verrassend Moskou...

Wat is Moskou een te gekke manier (letterlijk en figuurlijk) om je wereldreis te beginnen.....Echt waar, die russen hebben het niet kennen van andere talen naar een heel nieuw level weten te tillen. Maar goed, daarover straks meer, over het algemeen zijn verhalen makkelijker te volgen als je bij het begin begint, dus laat ik dat dan ook maar doen. 

Na nog een laatste knuffel voor Tijger (mijn kat), zijn we vrijdagochtend met z'n allen om 5.30 uur richting Schiphol gegaan. Daar aangekomen kregen we de definitieve uitslag van onze backpacks. Score: Beide 14 kilo per stuk, minder erg dan verwacht. En dan kun je het nog zo lang proberen uit te stellen, maar op een gegeven moment moet je dan toch de douane door. En dat lukt je dan echt niet zonder emotie hoor, hoe hard je ook je best doet. Maar na een hoop geknuffel en bemoedigende woorden, haalden we dan toch de andere kant van de douane. Op naar de gate om te boarden! En dan krijg je een what's appje: Wij staan op het bovenste terras onder het vliegtuig te zwaaien! Oke....en ja hoor: zie je een groepje mensen als een gek staan zwaaien vanaf het panoramaterras...geweldig! Tot boven de wolken hebben we ernaar gekeken, en dan komt toch die ontlading en het besef....een jaar niet in NL maar rondreizend van de ene mooie plek naar de andere..pfffff...Lang duurde dat besef niet hoor, volgens mij lagen we beiden al te pitten voordat de riemen los mochten. In Estland zonder problemen overgestapt op het vliegtuig richting Moskou en wederom waren de ogen al dicht voor we goed en wel op weg waren. En dan sta je met je backpack op het vliegveld in Moskou, op zoek naar een manier om het centrum in te komen. Volgens de website is het dan handig om met de (meer toeristische) airport express te gaan, maar Fleur en Janneke pakken gewoon lekker de bus die alle russen zelf ook pakken. Buschauffeur was een eersteklas eikel, want het was heel druk en hij wilde ons geen kaartje verkopen (die heb je nodig om de bus verder in te komen vanwege een draaihekje achter de chauffeur). Prima, dan blijven we toch voorin staan. Vervolgens begint ie na een paar haltes tegen ons te schreeuwen, omdat we niet doorlopen de bus. Ja Hallo!! Maar voordat we zelf hoefden te reageren, begon er gelijk een mevrouw vanuit de bus tegen hem te schreeuwen dat hij ons zelf geen kaartje wilden verkopen, dus dat het zijn eigen schuld was. Dus uiteindelijk kregen we toch 2 kaartjes, probeert ie ons nog op te lichten qua prijs ook! Nou dat hoef je bij ons niet te proberen hoor, Fleur blijft gewoon net zo lang staan tot ze haar geld terug heeft. In de bus werden we gelijk geholpen door 2 hele aardige jongens die onze backpacks aanpakten en ons lieten zitten, terwijl zij bleven staan om op de backpacks te passen. Ook bleek dat zij ongeveer dezelfde kant op gingen, dus ze hebben ons door de Russische Metro heen geleid. Heel erg fijn, want voordat je hebt uitgevogeld bij welke halte je bent, ben je alweer haltes verder...wat een namen hebben ze hier zeg. Zonder problemen hebben we toen het hostel gevonden, en dat bleek echt prima. Gezellige, ietwat luie mensen en goede voorzieningen. We kregen een slaapkamer met 4 stapelbedden, allemaal bezet door hele aardige mensen. We hadden de hele dag nog niet gegeten dus snel even een hapje gegeten en toen zijn we gelijk naar bed gegaan, helemaal uitgeput. Zaterdag met veel pijn en moeite opgestaan (volgens mij heeft fleur me na een paar keer roepen zelfs maar laten liggen, want ze kreeg me niet wakker, haha) maar desondanks toch nog redelijk op tijd op pad gegaan. We wilden eerst naar het rode plein lopen om daar rond te kijken, maar klein nadeel in Moskou: Alle gebouwen zien er best wel mooi uit. Dus dan denk je dat je richting een bezienswaardigheid loopt, maar dat blijkt dan gewoon een bedrijfspand te zijn. Best irritant, maar het heeft ook wel weer wat als je ineens in een mega warenhuis staat met klassieke muziek en dure winkels, terwijl je dat niet had zien aankomen. Op het rode plein zelf was het heel erg druk en stonden overal podia voor de demonstraties die er op dit moment gaande zijn, maar de sfeer was verder prima. (Wel wordt er gefouilleerd en je tas wordt onderzocht, voordat je het plein op mag). Midden op het plein stond een enorme manegebak, dus mijn interesse was natuurlijk gelijk gewekt! En it was my lucky day, want we stonden er net en toen begon er echt een te gekke paardenshow over de russische tradities in paardrijden...wauw!! Na de show wilden we richting het Kremlin, maar ineens waren er overal politieagenten die vanuit het midden van het plein in 2 rijen letterlijk het plein "schoonveegden". De sfeer sloeg ook een beetje om, dus toen zijn we maar weg gegaan. Nog tijd genoeg om later een keer terug te komen. We hebben toen lekker een beetje rondgedwaald en zijn uiteindelijk bij een hele mooie kerk uitgekomen. Van binnen was hij echt prachtig, alleen de mensen die er kwamen waren echt heel erg fanatiek. Overal moest er geknield worden en kruisjes worden geslagen. Toen we net binnen waren gingen ineens alle kandelaren aan en begon er een soort van mis. Heel bijzonder om te zien hoe intens dat door sommige mensen wordt beleefd. Later kwamen we erachter dat het kerk van de Verlossers van Christus was, dat maakte een hoop duidelijk. Eenmaal buiten bleek het echt te zeiken van de regen (het is de hele tijd al niet zo best weer), dus waren we er wel klaar mee en zijn we richting hostel gegaan. Het was de bedoeling om een rustige avond te houden, maar na het eten werd er door mede-hostelgenoten een fles vodka op tafel gezet, en dat weigeren is onbeleefd, dus....werd het onze eerste stapavond in Moskou. Erg geslaagd!! Bijzonder moment: Wij hebben een kamergenoot, hij is russisch, ontzettend homo, kan geen woord engels en is daardoor ook een beetje stil. Na veel moeite kwamen we erachter dat hij een proffesioneel klassiek zanger is hier in Moskou die houd van een wat simpeler leven in een hostel. Dus wij natuurlijk gelijk vragen om een performance, en dan komt er ineens een geluid uit....echt waar kippenvel op m'n armen en de hele kamer was doodstil. Dat soort onverwachte dingen maken een reis zo bijzonder. Sindsien is hij helemaal uit zijn schult gekropen en zingt de hele dag door en doet mee aan spelletjes etc, heel erg grappig. Vandaag hebben we niet veel gedaan, behalve enorm uitgeslapen en russische kaartspellen leren. Het weer was nog steeds 3 x niks, dus naar buiten was niet echt een optie helaas. Maar dit was ook gezellig! Nog een film gekeken (2012 in het russisch, jaja)n gekletst met een nieuwe kamergenoot uit Sibierie. Het leven in Siberie in de winter volgens hem: Mensen pakken zicht helemaal in (behalve de ogen) en rennen van A naar B. Je kunt niet stil blijven staan, vanwege de kou....ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik zie gelijk een beeld voor me van allemaal esikmomannetjes die van hot naar her aan het sprinten zijn...Ik lag dus ook op de grond van het lachen. Ook hebben we een antwoord bedacht op de eindeloos herhaalde vraag: " Where do you live in NL?" Het is gewoon niet uit te leggen waar Zwolle ligt, en iedereen hoopt altijd dat je uit A'dam komt, dus wij antwoorden voortaan met: "Do you know A'dam? Yeah, it's not there". Teleurstelling allom, maar het blijft grappig.

Morgen gaan we proberen het Kremlin in te komen en gaan we een bustour door Moskou doen, ik ben benieuwd! Foto's komen overigens later, ik moet nog even onderzoeken hoe ik de foto's op de tablet kan krijgen.

Tot later!